Sizleri bugün Didem Köse ile tanıştırmak istiyorum. Blogum sayesinde kendisiyle yazışma imkanımız oldu. Didem de kızlarımdan daha farklı türden bir kas hastalığına yakalanmış. Blogumu okumuş, yorum yazmış çok mutlu oldum. Bu zamana kadar bir anne-baba olarak Damla ve Derin için verdiğimiz mücadelenin Didem sayesinde karşı taraftan sesini duymuş gibi oldum. Çok ama çok mutluyum. Onun da sizlere anlatmak istedikleri var. Lütfen okuyunuz. Bazen duygulanacaksınız, ama hikaye hep umut dolu.... Çok ders alacağız yazdıklarından. Aşağıda giriş yazısını ve linkini paylaşıyorum. Hadi kendisine destek olalım.
Sevgilerimle,
Aytül Köktuna
Hayat Hikayem; #1 Kendimi Daha İyi Tanıtmalıyım, Dedim.
Bloğumda ilk yazımı yazarken; "Yıllar Geçerken, umarım anlatmaktan bıkmayacak bir blogger olarak karşınızdayım." Demiştim. Ancak bir şeyi açık açık anlatmak kolay olmadı, o da hastalığım ile ilgili yazmaktı.
Düşündüm de 2 gündür; hangi yazı da yazarsam yazayım, Hastalığımla ilgili anlatmadığım durumlara değinmek durumunda kalıyorum. Bahsetmediğim veya konusu tamamen açılmayan başlangıcımı anlatmak istiyorum bu yazımda.
Aslında bu yazı gecikmiş bir yazı. Hastalığımdan ne kadar bahsettiysem de bu zamana kadar, bu kadar açık açık anlatmamıştım. Bu bloğu açma sebeplerimden biri de, benimle aynı hastalıkla yaşama mücadelesi verenlerle tanışmak ve sesimizi duyurmaktı, engelliler olarak. Engelliler olarak sesimizi duyurma çabalarım tam anlamıyla bu yazıyla beraber başlayacak...
Bu yazı, hem engel durumumu anlatmak için, hem de bloğu açma sebeplerimden birini, hayat hikayemin büyük bir bölümünü oluşturan hastalığım ve hastalığımı öğrendikten sonra yaşadıklarımızı değerlendirmekti. Şimdiden hayat hikayemi merak edip okuyanlara teşekkür ederim. :)
Buraya tık tık;
Teşekkür Ederim Aytül Abla. :) Bende tanıştığımıza o kadar mutlu oldum ki, sonunda benim gibi bu hastalıkla mücadele eden bir aile ile karşılaştım bloggerda. Ve azminize de hayran oldum. Anneme anlatmıştım sizi bloğunuzu bulduktan sonra, o da çok mutlu oldu benimle. Böyle yeni kişilerle tanıştıkça daha da mutlu oluyoruz. Bu yazımı yazmakta cesaret kaynağım biraz da sizdiniz. :) Tekrar teşekkür ederim. :) Sevgilerimle...
YanıtlaSilRica ederim canım benim. Ben de çok memnun oldum. Yaşadıklarını paylaşman çok güzel bence... Farkındalığımızı arttırıyor. Her şey daha iyi ve mutlu bir yaşam için:)
Silne kadar öz verili bir paylaşım çok teşekkürler :)Didem Hanım yazınızı gözlerim dolu dolu okudum , Blogunuza da yazdım ,sevgiler
YanıtlaSilTeşekkürler, ben de çok beğendim Didem'in paylaşımlarını.
SilCanım paylaşmakla ne iyi etmişsin,yüreğine sağlık,böylece Didem ile tanışmış olduk,sevgiler,öptüm,sarıldım:)
YanıtlaSilTubacığım evet böyle güçlü yürekleri desteklemek gerektiğine inanıyorum. Aferin Didem'e...
Sil