26 Temmuz 2012 Perşembe

YENİ BİR YOL...


EN KARANLIK AN, ŞAFAK SÖKMEDEN ÖNCEDİR.

        “Her şey üstüne gelip, seni dayanamayacağın bir noktaya getirdiğinde sakın vazgeçme; işte orası kaderin değişeceği yerdir.”  demiş Mevlana…  İşte şu sıralar hissettiğim tam olarak da bu… Aylardır yazıyorum olaylara pozitif bir bakış açısıyla… Ama bazen benim de düşüş yaşayabildiğim zamanlar oluyor ki…  Tatil sonrası meydana gelen yorgunluk,uykusuzluk, stres birleşince patlama noktasına geldim. Kızlar eve döndüklerinden beri daha fazla ilgi beklemeye başladılar. Sorumluluklar  arasında sıkışıp kaldım.  Psikoloğum 1 ay farklı bir hizmette olduğu için de konuşabileceğim profesyonel kimse yok. Düşünüyorum da şimdi, meğer ne kadar önemliymiş hayatımda bu merkez, bu görüşmeler… Şimdi kendimi birden sudan çıkmış balık gibi hissettim. Çok şükür ki fizyoterapist ablam yine imdadıma yetişti. Evet doğru kelime tam olarak bu  İmdaaat deyip, bazen isyan bayraklarını çektiğim günler olmuyor değil. Ama çok şükür ki bu günler de çok uzun değil.  Bu kadar emekten sonra dün gece patlama noktasına gelip, aradım fizyoterapistimizi… Dedim ki ablacığım biz bu işi beceremiyoruz. Yapamayacağım ben, çok yoruldum. Yürüme sehpalarına bindiremiyoruz. Sürekli ağlıyorlar, canlarının  acıdığını söylüyorlar. Tüm iş, ikna etmeye çalışmak bana kalıyor. Çok sıkıldım, bunaldım, yoruldum. Ne söyledi biliyor musunuz? Aytülcüğüm yaşadıkların çok normal, senin durumundaki herkes zaman zaman yaşıyor bunu… Sakin ol ve üzüntü girdabına sakın kapılma… Tekrar başa dönemeyiz. Bu sözlerle topladım kendimi… Dedi ki tamam bu durumda zorlanıyorsanız, daha kolay bir yolunu bulmaya çalışırız veya yeni bir yol deneriz. Ama üzülme, bırakma kendini… Evet yeni bir yol… Güzel fikir yeni bir yol deneyelim, çünkü bu yol beni çok yıpratıyor. Hayatımızda birilerinin bize bir yenilik sunması, bir yol göstermesi ne kadar önemli ve değerli bir şeymiş.
         Sizler de belki benim durumumu yaşamasanız bile, bazen böyle dibe vuruyor hissediyorsunuzdur kendinizi…  Ama evet en karanlık an, şafak sökmeden önceki andır.  Böyle durumlarda yeni, güzel bir yol diliyorum herkese, aydınlık günler yakın…

                          

4 yorum:

  1. Ne güzel ifade etmişsiniz duygularınızı,içtenliğinizi tebrik ediyorum.İnsan samimi oldukça paylaşmak ister,paylaştıkça iyileşir.Yeni bir yolu bu şekilde hep bulmaya devam ederiz:)Kötü olan, duvar örenler,malesef onlar gurur(!)uğruna kendi kendilerini dibe çekerler.Sevgiler..

    YanıtlaSil
  2. Tuba Hnm teşekkür ederim yorumunuz beni çok duygulandırdı. İlk başta bu bloga hazır olmadığımı düşünüyordum ama yorumlarınızdan anlıyorum ki aslında hazırmışım ve tam zamanıymış. Kucak dolusu sevgiler,:))

    YanıtlaSil
  3. Aytül cümm...bir süredir tatilde olmam nedeniyle blogunu takip edememistim..ama bir solukda kacirdigim tüm yazilarini okudum...bir kez daha anladimki,insan paylastikca cogaliyor,birbirini tanimak bile sart degil...kendi adima; gönlünü koydugun yazilarindaki her bir kelimen icin tsk.ederim...YENI YOLA‘gelince,aslinda her yeni gün bizim icin yeni bir yol degilmi arkadasim,yasamadigimiz,zaman zaman kendimizin, bazanda bizim icin secilen her yeni GÜN...yüregi senin gibi kocaman oluncada insanin arada tasmasida kacinilmaz,ben gibi,biz gibi,herkes gibi...yazdigin her yazi,burdan paylastigin her yeni bilgi ve o dünya tatlisi iki melegin senii beslesin,beslesinkii bizde seni dualarimizla takip edelim...
    Sevgiler,

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgiciğim öncelikle bize gösterdiğin ilgi için asıl ben çok teşekkür ederim. Hoşgeldin aramıza, tatilin çok güzel geçmiştir umarım. Her yeni günün aslında yeni bir yol olması konusunda haklısın. İşte böyle bakmalıyız hayata... Geçtiğimiz günlerde bir arkadaşım bana Can Yücel'in bir şiirini göndermiş. Bu haftaya bununla başlayalım diyorum. Konu başlığını açıyorum, bak sen de çok seveceksin. Kucak dolusu sevgiler...

      Sil